Buena navegación con NihilScio!  Página de Facebook
NS NihilScio
Home  Educational search engine Auxilium
Conjugación/declinación
(Es. pueris - amati sunt ...)

á       é       è       ì       í       ò

    ó       ù       ú       ü      ñ      ç
traducír al Latin (beta)
It En Es
Palabras encontradas
apparere = aparecer Verbo attivo INFINITIVO Presente
apparere = ganar Verbo attivo INFINITIVO Presente
(Detalles abajo)
- Conjugación completa di apparere apparere = apparere: Verbo attivo INFINITIVO Presente
significado
Presente
apparēreaparecer
significado
Presente
apparĕreganar
Conjugación de: apparĕo, apparĕs, apparui, apparitum, apparēre
conjugación: 2 - intransitivo - attiva
(Ita) = apparire,   

mostrarsi,   

    intr.,   


(eng) = appear,   

    be evident,   

    ,   

attend,   

serve,   

(esp) = aparecer,   

ser visible,   

mostrarse,   

lang. Latino
INDICATIVO
Presente
ego apparĕo
tu apparĕs
ille apparĕt
nos apparēmus
vos apparētis
illi apparent
Yo aparezco
Tu apareces
El/Ella/Eso aparece
Nosotros aparecemos
Vosotros aparecéis
Ellos/Ellas/Esos aparecen
INDICATIVO
Pretérito imperfecto
ego apparēbam
tu apparēbas
ille apparēbat
nos apparebāmus
vos apparebātis
illi apparēbant
Yo aparecía
Tu aparecías
El/Ella/Eso aparecía
Nosotros aparecíamos
Vosotros aparecíais
Ellos/Ellas/Esos aparecían
INDICATIVO
Pretérito perfecto
ego apparui
tu apparuisti
ille apparuit
nos apparuĭmus
vos apparuistis
illi apparuērunt, apparuere...
Yo aparecí
Tu apareciste
El/Ella/Eso apareció
Nosotros aparecimos
Vosotros aparecisteis
Ellos/Ellas/Esos aparecieron
INDICATIVO
Pretérito perfecto
ego apparui
tu apparuisti
ille apparuit
nos apparuĭmus
vos apparuistis
illi apparuērunt, apparuere...
Yo he aparecido
Tu has aparecido
El/Ella/Eso ha aparecido
Nosotros hemos aparecido
Vosotros habéis aparecido
Ellos/Ellas/Esos han aparecido
INDICATIVO
Pretérito plusquamperfecto
ego apparuĕram
tu apparuĕras
ille apparuĕrat
nos apparuerāmus
vos apparuerātis
illi apparuĕrant
Yo había aparecido
Tu habías aparecido
El/Ella/Eso había aparecido
Nosotros habíamos aparecido
Vosotros habíais aparecido
Ellos/Ellas/Esos habían aparecido
INDICATIVO
Pretérito anterior
ego apparui
tu apparuisti
ille apparuit
nos apparuĭmus
vos apparuistis
illi apparuērunt, apparuere...
Yo hube aparecido
Tu hubiste aparecido
El/Ella/Eso hubo aparecido
Nosotros hubimos aparecido
Vosotros hubisteis aparecido
Ellos/Ellas/Esos hubieron aparecido
INDICATIVO
Plusquamperfecto
ego apparuĕram
tu apparuĕras
ille apparuĕrat
nos apparuerāmus
vos apparuerātis
illi apparuĕrant
Yo había aparecido
Tu habías aparecido
El/Ella/Eso había aparecido
Nosotros habíamos aparecido
Vosotros habíais aparecido
Ellos/Ellas/Esos habían aparecido
INDICATIVO
Futuro imperfecto
ego apparēbo
tu apparēbis
ille apparēbit
nos apparebĭmus
vos apparebĭtis
illi apparēbunt
Yo apareceré
Tu apareceras
El/Ella/Eso aparecerá
Nosotros apareceremos
Vosotros aparecereis
Ellos/Ellas/Esos aparecerán
INDICATIVO
Futuro anterior
ego apparuĕro
tu apparuĕris
ille apparuĕrit
nos apparuerĭmus
vos apparuerĭtis
illi apparuĕrint
Yo habré aparecido
Tu habrás aparecido
El/Ella/Eso habrá aparecido
Nosotros habremos aparecido
Vosotros habréis aparecido
Ellos/Ellas/Esos habrán aparecido
SUBJUNTIVE
Presente
ego apparĕam
tu apparĕas
ille apparĕat
nos appareāmus
vos appareātis
illi apparĕant
Yo aparezca
Tu aparezcas
El/Ella/Eso aparezca
Nosotros aparezcamos
Vosotros aparecáis
Ellos/Ellas/Esos aparezcan
SUBJUNTIVE
Pretérito imperfecto
ego apparērem
tu apparēres
ille apparēret
nos apparrēmus
vos apparrētis
illi apparērent
Yo apareciera
Tu aparecieras
El/Ella/Eso apareciera
Nosotros apareciéramos
Vosotros aparecierais
Ellos/Ellas/Esos aparecieran
SUBJUNTIVE
Pretérito perfecto
ego apparuĕrim
tu apparuĕris
ille apparuĕrit
nos apparuerĭmus
vos apparuerĭtis
illi apparuĕrint
Yo haya aparecido
Tu hayas aparecido
El/Ella/Eso haya aparecido
Nosotros hayamos aparecido
Vosotros hayáis aparecido
Ellos/Ellas/Esos hayan aparecido
SUBJUNTIVE
Plusquamperfecto
ego apparuissem
tu apparuisses
ille apparuisset
nos apparuissēmus
vos apparuissētis
illi apparuissent
Yo hubiera aparecido
Tu hubieras aparecido
El/Ella/Eso hubiera aparecido
Nosotros hubiéramos aparecido
Vosotros hubierais aparecido
Ellos/Ellas/Esos hubieran aparecido
POTENTIAL
Presente
ego apparērem
tu apparēres
ille apparēret
nos apparrēmus
vos apparrētis
illi apparērent
Yo aparecería
Tu aparecerías
El/Ella/Eso aparecería
Nosotros apareceríamos
Vosotros apareceríais
Ellos/Ellas/Esos aparecerían
POTENTIAL
Pasado
ego apparuissem
tu apparuisses
ille apparuisset
nos apparuissēmus
vos apparuissētis
illi apparuissent
Yo habría aparecido
Tu habrías aparecido
El/Ella/Eso habría aparecido
Nosotros habríamos aparecido
Vosotros habríais aparecido
Ellos/Ellas/Esos habrían aparecido
IMPERATIVO 
Presente
appare
apparete
Futuro
appareto
appareto
apparetote
apparento
aparece
apareced

ve a aparecer
vaya a aparecer
id a aparecer
vayan a aparecer
INFINITIVO  
Presente
apparēreaparecer
INFINITIVO  
Pretérito perfecto
apparuissehaber aparecido
INFINITIVO  
Futuro
appariturum esse, apparituram esse, appariturum esse, apparituros esse, apparituras esse, apparitura esse...ir a aparecer
GERUNDIO
apparendi, apparendo, apparendum, apparendo...de aparecer
a aparecer
para aparecer
por aparecer
SUPINO
apparitumaparecer
PARTICIPLE significado
Presenteque aparece
Masculino 
SingolarePlurale
Nom.apparens
Gen.apparentis
Dat.apparenti
Acc.apparentem
Voc.apparens
Abl.apparente, apparenti...
apparentes
apparentium
apparentibus
apparentes
apparentes
apparentibus
Feminina 
Nom.apparens
Gen.apparentis
Dat.apparenti
Acc.apparentem
Voc.apparens
Abl.apparente, apparenti...
apparentes
apparentium
apparentibus
apparentes
apparentes
apparentibus
Neutro 
Nom.apparens
Gen.apparentis
Dat.apparenti
Acc.apparens
Voc.apparens
Abl.apparente, apparenti...
apparentia
apparentium
apparentibus
apparentia
apparentia
apparentibus
PARTICIPLE significado
Futuroque ha de aparecer
Masculino 
SingolarePlurale
Nom.appariturus
Gen.apparituri
Dat.apparituro
Acc.appariturum
Voc.appariture
Abl.apparituro
apparituri
appariturorum
apparituris
apparituros
apparituri
apparituris
Feminina 
Nom.apparitura
Gen.appariturae
Dat.appariturae
Acc.apparituram
Voc.apparitura
Abl.apparitura
appariturae
appariturarum
apparituris
apparituras
appariturae
apparituris
Neutro 
Nom.appariturum
Gen.apparituri
Dat.apparituro
Acc.appariturum
Voc.appariturum
Abl.apparituro
apparitura
appariturorum
apparituris
apparitura
apparitura
apparituris
Conjugación de: apparetur, apparebatur, apparitum est, - ,
conjugación: 2 - intransitivo - Impersonale
(Ita) = apparire,   

mostrarsi,   

    intr.,   


(eng) = appear,   

    be evident,   

    ,   

attend,   

serve,   

(esp) = aparecer,   

ser visible,   

mostrarse,   

lang. Latino
INDICATIVO
Presente
apparetur
se aparece
INDICATIVO
Pretérito imperfecto
apparebatur
se aparecía
INDICATIVO
Pretérito perfecto
apparitum est
se apareció
INDICATIVO
Pretérito perfecto
apparitum est
se ha aparecido
INDICATIVO
Pretérito plusquamperfecto
apparitum erat
se había aparecido
INDICATIVO
Pretérito anterior
apparitum est
se hubo aparecido
INDICATIVO
Plusquamperfecto
apparitum erat
se había aparecido
INDICATIVO
Futuro imperfecto
apparebitur
se aparecerá
INDICATIVO
Futuro anterior
apparitum erit
se habrá aparecido
SUBJUNTIVE
Presente
appareatur
se aparezca
SUBJUNTIVE
Pretérito imperfecto
appareretur
se apareciera
SUBJUNTIVE
Pretérito perfecto
apparitum sit
se haya aparecido
SUBJUNTIVE
Plusquamperfecto
apparitum esset
se hubiera aparecido
POTENTIAL
Presente
appareretur
se aparecería
POTENTIAL
Pasado
apparitum esset
se habría aparecido

- Conjugación completa di appari Forma pasiva
Continúe buscando en la web con NihilScio NS-NihilScio©2009-2021